หมู่คณะมารีย์อุปถัมภ์ สามพราน เฉลิมฉลองวันแห่งการขอบคุณระดับหมู่คณะและโรงเรียนขึ้นเมื่อวันที่ 7-8 กันยายน 2018 ในหัวข้อ “ความกตัญญูเป็นความทรงจำแห่งหัวใจ”พร้อมกับแนวความคิดของการย้อนมองอดีตด้วยใจรู้คุณโอกาสการเตรียมฉลอง 350 ปีมิสซังไทย โดยได้เริ่มเตรียมใจด้วยการภาวนา การจัดกิจกรรมการแบ่งปันประวัติของสมาชิกแต่ละคนในหมู่คณะ การจัดกิจกรรม “รวมใจด้วยคำขอบคุณ” ซึ่งเป็นการเขียนคำขอบคุณสำหรับผู้ที่มีพระคุณต่อชีวิตที่ผ่านมา และการช่วยกันสร้างบรรยากาศที่เอื้อต่อการยกระดับการอบรมตนเอง ตามแนวปฏิบัติประจำปีของหมู่คณะ
ในวันที่ 7 กันยายน คณะครู นักเรียน นักเรียนจากศูนย์ฝึกอาชีพหญิงตาบอด สามพราน กลุ่มซาเลเซียนผู้ร่วมงาน พนักงานขับรถโรงเรียน และพนักงานของโรงเรียน ได้แสดงความรักความรู้คุณแด่ซิสเตอร์สายสวาท ระดมกิจ อธิการิณี ผู้เป็นดังตัวแทนของพระมารดามารีย์ ในช่วงเวลาที่ต่างกัน ด้วยการมอบคำขอบคุณ ผ่านทางสุนทรพจน์ การมอบของขวัญ และด้วยการแสดงต่าง ๆ ที่สร้างสรรค์ น่ารัก สวยงามและเปี่ยมด้วยความหมาย
ในวันที่ 8 กันยายน คุณพ่อบุญเลิศ ปณีตัธยศรัย อธิการบ้านซาเลเซียน สามพราน ได้เป็นประธานในพิธีบูชาขอบพระคุณ โอกาสวันแห่งการขอบคุณนี้ ในบรรยากาศของความศรัทธาและความรักความกตัญญูต่อพระเจ้า ต่อพระมารดามารีย์ ต่อซิสเตอร์สายสวาท ต่อทุกคนที่มีพระคุณต่อชีวิตในทุกระดับและในแต่ละช่วงตอนของชีวิต โดยเริ่มพิธีนั้นได้มีการแห่สัญลักษณ์รูปหัวใจ 3 ดวง อันเป็นสัญลักษณ์ของการหลอมรวมดวงใจแห่งความรักรู้คุณที่แต่ละวันของสมาชิกกลุ่มต่าง ๆ ได้สร้างสมด้วยความรัก ความปรารถนาดี ด้วยคำภาวนา กำลังใจและคำขอบคุณแก่ผู้มีพระคุณในทุกระดับให้เป็นหนึ่งเดียวกัน เพื่อร่วมกันสรรเสริญขอบพระคุณพระเจ้าพร้อมกับพระมารดามารีย์ สตรีแห่งมักญีฟีกัตตลอดทุกวัน
โอกาสวันนี้ หมู่คณะได้แสดงความขอบคุณต่อซิสเตอร์สายสวาทอีกครั้งหนึ่ง ด้วยการมอบของขวัญ พร้อมด้วยสุนทรพจน์และบทเพลงที่มากด้วยความหมายแด่ท่าน ในบรรยากาศของความยินดีและความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน นอกจากนี้ ในช่วงค่ำของวันเดียวกันนี้ สมาชิกจากศูนย์ฝึกอาชีพหญิงตาบอด พนักงานและคณะซิสเตอร์ ได้ร่วมกันแสดงความรู้คุณด้วยการแสดงต่าง ๆ ที่ได้ตระเตรียมมาอย่างดี ทั้งยังเป็นการแสดงที่น่ารัก ซื่อ เรียบง่าย ในบรรยากาศของความเป็นกันเองแบบครอบครัว
แม้นวันแห่งการขอบคุณที่ได้กำหนดไว้นั้นจบลง…ทว่าเราทุกคนปรารถนาที่จะให้การแสดงออกถึงความกตัญญูในปีนี้ที่เราแสดงออกและร่วมกันสร้างบรรยากาศด้วยรูปแบบต่าง ๆ นั้น “…กลับเป็นความทรงจำแห่งหัวใจ” ซึ่งหมายถึง การระลึกถึงประวัติศาสตร์ของชีวิตในแต่ละวัน ที่พระเจ้าได้ทรงถักทอสำหรับเรา แม้นจะเป็นช่วงเวลาแห่งชีวิตที่แตกต่างกันก็ตาม ทว่าความทรงจำถึงความรักเมตตาของพระองค์ที่ไขแสดงแก่เราแต่ละคนผ่านทางบุคคลและเหตุการณ์มากมายนั้น จะกลับเป็นบทสังเคราะห์ของความรู้คุณและการสรรเสริญ“ข้าพเจ้าจะระลึกถึงพระวินิจฉัยนิรันดรของพระองค์ แล้วข้าพเจ้าก็ได้รับความบรรเทาใจ” (สดด. 119, 52)… more photos…
Leave a Reply