คณะธิดาแม่พระองค์อุปถัมภ์
Daughter’s of Mary Help of Christians
ประวัติย่อการกำเนิดของคณะ
นักบุญยอห์น บอสโก พระสงฆ์องค์หนึ่งแห่งกรุงตุรินทางเหนือของอิตาลี รับศีลบวชเมื่อปี ค.ศ.1841 ท่านได้รับพลังจากพระผู้เป็นเจ้า ให้อุทิศตนเพื่อเด็กและเยาวชนด้วยความรักเป็นพิเศษ ท่านรวบรวมเด็ก ๆ ตามทุ่งหญ้าหรือลานวัดในวันหยุด จัดให้มีการละเล่นสนุกสนาน ร้องเพลง เรียนคำสอน ร่วมพิธีทางศาสนา แต่ต้องเปลี่ยนที่บ่อย ๆ จนในที่สุด อาศัยความช่วยเหลืออย่างอัศจรรย์ของพระมารดา ท่านได้ซื้อที่ดินแปลงหนึ่งพร้อมกับโรงนาเก่า ๆ ท่านกับเด็ก ๆ ช่วยกันซ่อมแซมให้ดีขึ้น ที่นี่เองได้กลายเป็นศูนย์เยาวชนแห่งแรก ไม่ต้องเร่ร่อนไปไหนอีก ทีละเล็กละน้อย
นักบุญยวงบอสโกได้รับเด็กกำพร้า เด็กยากจนไร้ที่พักอาศัยมาอยู่ที่นี่กับท่าน ให้อาหาร เสื้อผ้าสอนอาชีพ หางานให้ทำ โดยมุ่งให้เด็กเหล่านี้เติบโตขึ้นเป็นคริสตชนที่ดี รู้จักทำมาหาเลี้ยงชีพอย่างสุจริต ความรักพิเศษต่อเยาวชนนี้ เป็นกำลังให้ท่านสู้ทนความยากลำบากทุกชนิด เพื่ออย่างเดียวคือ ให้พวกเขาเอาวิญญาณรอด ท่านยึดหลักที่ว่า “กันดีกว่าแก้” กล่าวคือ ให้การอบรม ปลูกฝังคุณธรรมความดีแก่เยาวชน โดยติดตามดูแลอย่างใกล้ชิด อยู่กับพวกเขาเหมือนมิตร สร้างปัญญาและน้ำใจให้รู้จักเลือกกระทำสิ่งที่ดีงาม แทนที่จะปล่อยให้เขาตกในความผิดแล้วมาแก้กันที่หลัง
ท่านนักบุญได้ตั้งคณะนักบวชขึ้นเพื่อเอาใจใส่ดูแลเยาวชนต่อไป ด้วยความรักและอุดมการณ์ เดียวกัน ชื่อว่าคณะซาเลเซียน ทั้งนี้อาศัยความช่วยเหลือของพระมารดาองค์อุปถัมภ์ พระนางได้ทรงเป็นพระมารดาและผู้นำท่านให้ก้าวไปทีละก้าวในภารกิจนี้
เมื่อนักบุญยอห์น บอสโกได้ตั้งคณะนักบวชซาเลเซียนชายแล้ว มีบุคคลสำคัญหลายคนแนะนำให้ท่านตั้งคณะซิสเตอร์ด้วย เพื่อกระทำความดีแก่เด็กหญิงเช่นเดียวกัน ขณะที่ท่านกำลังสวดภาวนาขอความสว่างจาก เบื้องบนพลางครุ่นคิดพิจารณาถึงโครงการใหม่นี้ พระผู้เป็นเจ้าก็ได้ทรงแสดงพระประสงค์ของพระองค์อย่างชัดเจนโดยทางนิมิตฝันอีกครั้งหนึ่ง ในเดือนกรกฎาคม 1962 ท่านฝันเห็นเด็กหญิงจำนวนมากกำลังเล่นกันอยู่ที่ลานแห่งหนึ่งในเมืองตุริน พอเห็นท่านเดินผ่านมา เด็กเหล่านั้นต่างก็กรูกันเข้ามาล้อมหน้าล้อมหลัง ขอร้องให้ท่านคิดถึงพวกเขาด้วย เพราะยังไม่มีผู้ใดดูแลเอาใจใส่พวกเขาเลย นักบุญยอห์น บอสโกรู้สึกสองจิตสองใจ ไม่รู้จะตอบว่าอย่างไร ในบัดดลนั้นเอง มีสตรีงดงามผู้หนึ่งประจักษ์มาต่อหน้าท่าน กล่าวอย่างอ่อนหวานว่า “จงเอาใจใส่ดูแลเด็กเหล่านี้ด้วย เพราะเขาก็เป็นลุกของแม่เหมือนกัน” แล้วภาพนั้นก็อันตรธานไป
ตั้งแต่นั้นมานักบุญยอห์น บอสโกจึงดำริที่จะจัดตั้งคณะนักบวชหญิง โดยแน่ใจว่าเป็นพระประสงค์ของพระผู้เป็นเจ้าและพระมารดามารีย์ เพื่อให้ดูแลอบรมเด็กหญิงตามจิตตารมณ์เดียวกันกับคณะซาเลเซียนฝ่ายชาย คณะซิสเตอร์ใหม่นี้จึงเป็นเสมือนอนุสาวรีย์ทรงชีวิตแห่งความกตัญญูของท่านต่อพระมารดามารีย์องค์อุปถัมภ์ของคริสตชน สำหรับพระคุณต่าง ๆ มากมายที่ท่านได้รับจากพระนาง
สองปีต่อมา นักบุญยอห์ฯ บอสโก ได้ไปที่มอร์เนเซ ตำบลเล็ก ๆ ในจังหวัดอเล็กซานเดรีย ทางเหนือของ อิตาลี ณ ที่นั้นเอง ท่านได้พบกับนักบุญมาเรีย มัสซาแรลโล ผู้ซึ่งพระมารดาทรงเตรียมไว้ให้เป็นศิลาฤกษ์ของอนุสาวรีย์นี้
พระเจ้าได้ทรงแสดงพระประสงค์ของพระองค์ โดยทางภาพนิมิตรแก่นักบุญมาเรีย มัสซาแรลโลเช่นกัน วันหนึ่งขณะที่กำลังเดินผ่านเนิเขา “บอร์โก อัลโต” อยู่ท่านได้เห็นภาพโรงเรียนใหญ่โตปรากฏต่อหน้า มีเด็กหญิงมากมายเล่นกันอยู่ เธอตกตะลึงขยี้ตาเพื่อให้แน่ใจว่าไม่ได้ฝันไป แต่ภาพนั้นยังคงปรากฏอยู่ พร้อมกับมีเสียงอ่อนหวานของสตรีผู้หนึ่งดังก้องมาว่า “แม่ขอมอบเด็กเหล่านี้ ให้ลูกดูแล” ซึงไม่ผิดกับที่นักบุญยวงบอสโกได้ยิน
พระประสงค์ของพระผู้เป็นเจ้าปรากฏชัดขึ้นทุกที พร้อมกับวิถีทางที่จะทำให้พระประสงค์นี้สัมฤทธิ์ผล สิ่งสุดท้ายที่เป็นแรงผลักดันให้นักบุญยอห์น บอสโกตั้งคณะซิสเตอร์ซาเลเซียนก็คือ พระดำรัสของงสมเด็จพระสันตปาปา ปีโอที่ 9 พระประมุขสูงสุดของพระศาสนจักร เมื่อตรัสแก่ท่านในปี 1981 ว่า “ขอให้คุณพ่อกระทำความดีแก่เด็กหญิงด้วย ในแบบเดียวกับที่กำลังกระทำอยู่กับเด็กชาย”
ดังนั้น ในวันที่ 5 สิงหาคม ค.ศ. 1872 ซิสเตอร์ซาเลเซียนจึงได้ถือกำเนิดมาในโลก โดยใช้ชื่อว่า “คณะธิดาแม่พระองค์อุปถัมภ์” นักบุญมาเรีย มัสซาแรลโล พร้อมกับเพื่อรวม 15 คน ได้เข้าพีธีปฏิญญาณตนเป็นนักบวชผู้รับเจ้ใต่อหน้าพระสังฆราชและนักบุญยอห์น บอสโก ผู้ตั้งคณะ โรงเรียนที่คุณพ่อให้เป็นบ้านแรกของคณะใหม่นี้ มีลักษณะเหมือนกับที่นักบุญมาเรีย มัสซาแรลโล เห็นในภาพนิมิตทุกประการ ทั้ง ๆ ที่เธอไม่เคยเล่าให้ผู้ใดฟัง
ท่านนักบุญผู้ตั้งคณะได้มอบคณะของท่านไว้ในพระหัตถ์ของพระมารดา ท่านไม่เคยลงมือกระทำสิ่งใดโดยไม่ได้รับสัญญาณจากสวรรค์ก่อน พระนางได้ทรงนำคณะนี้ก้าวไปในโลก จากมอร์เนเซ ตำบลเล็ก ๆ ที่ไม่มีใครรู้จัก จำนวนสมาชิกเพิ่มขึ้น กิจการของแผ่ขยายไปทั่วทุกทวีป
เมื่อแรกตั้งคณะ มีสมาชิกเพียง 15 คน แต่เมื่อนักบุญมาเรีย มัสซาแรลโล ผู้ร่วมตั้งคณะและอัคราธิการิณีองค์แรกถึงแก่มรณภาพ สมาชิกได้เพิ่มเป็น 189 คน และเมื่อนักบุญยอห์น บอสโก ถึงแก่มรณภาพ (ปี 1888) สมาชิกเพิ่มเป็น 498 คน ปัจจุบัน ภารกิจแพร่ธรรมต่าง ๆ ของคณะดำเนินอยู่ใน 5 ทวีป 81 แขวง 94 ประเทศ 1,390 แห่ง จำนวนสมาชิก ธมอ.ทั่วโลก 12,773 คน
